Operat ewidencyjny

Operat ewidencyjny jest terminem, który łączy archiwistykę z geodezją. Z jednej strony odnosi się on do zbioru dokumentów o określonej wartości. Z drugiej – jest wykorzystywany do sporządzania nowych planów, map geodezyjnych, dokumentacji związanej z podziałem gruntów czy inwestycjami lub wykonywanej do celów prawno-sądowych. Czy więc jest operat ewidencyjny? W ujęciu formalnym tworzy go zbiór dokumentów precyzyjnie opisujących dany obręb gruntów, wraz z naniesieniami.

Składniki operatu ewidencyjnego

W powyższym ujęciu operat ewidencyjny nie jest pojedynczym dokumentem, ale ich zbiorem. Mają one różny charakter, ale wszystkie odnoszą się do precyzyjnie wyznaczonego terenu. W skład takiej dokumentacji mogą wchodzić:

• mapy i plany geodezyjne,
• rejestry,
• zestawienia gruntów,
• alfabetyczne spisy działek,
• skorowidze,
• dokumenty uzasadniające dokonanie wpisów do rejestru.

Możliwości wykorzystania operatu ewidencyjnego

Wykorzystanie informacji umieszczonych w operacie ewidencyjnym jest regulowane Ustawą z 9 stycznia 2009 roku o zmianie Ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. nr 42, poz. 334). W myśl tego dokumentu wypisy i wyrysy z operatu ewidencyjnego są dostępne bez ograniczeń i bez konieczności wnoszenia opłaty dla organów administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego.

Ponieważ wypis z operatu zawiera dane osobowe, starosta może go wydać na wniosek właściciela gruntu lub innej osoby fizycznej czy prawnej, która zarządza gruntami. Prawo do uzyskania wypisu mają też podmioty publiczne lub inne oraz podmioty mające interes prawny, jeśli jest on bezpośrednio związany z gruntami, budynkami, lokalami będącymi przedmiotem wypisu. Wypisy z operatu ewidencyjnego wydaje się też na wniosek sądów, prokuratury i organów ścigania.